Progress bestaat al sinds de late jaren 80 van de vorige eeuw, al langer dan dat het world wide web bestaat. In deze blog vertelt Herman de Groot, softwareontwikkelaar van het eerste uur bij Progress, over onze geschiedenis.

De eerste stap naar digitalisering

Toen ik me in 1997 bij de toen al tienjarige club van Progress aansloot, destijds onderdeel van de Rijksuniversiteit Groningen, werden net de eerste stappen richting internet gezet. De versie van Progress die toen actueel was, was gebaseerd op DOS, het Microsoft Disk Operating System, een van de eerste besturingssystemen voor personal computers. Progress for DOS was ooit begonnen als evaluatiesysteem; men wilde er bij bepaalde opleidingen achter komen wat de probleemvakken voor veel studenten waren. In die tijd zaten de resultaten van studenten nog letterlijk in kaartenbakken, wij maakten met Progress de eerste stap naar digitalisering van die resultaten, waardoor ook de evaluatiemogelijkheden vele malen groter werden.

Booming internet

Vrij snel daarna werd Progress for DOS bij de Rijkshogeschool Groningen ingevoerd, de onderwijsinstelling die later de Hanzehogeschool Groningen zou worden. Kort daarop volgde de Rijksuniversiteit Groningen. Het internet was inmiddels booming, en bij ons ontstond de gedachte om een portaal te creëren, waar docenten cijfers in konden voeren en studenten zich in konden schrijven voor tentamens én hun resultaten konden zien.

Windows

Inmiddels was Windows heel populair. We hebben toen Progress for DOS helemaal doorgelicht, en een nieuwe versie voor Windows ontwikkeld, met nieuwe schermen en menu’s. De onderliggende database bleef hetzelfde, zodat mensen Progress for DOS en for Windows naast elkaar konden gebruiken. Zo kon de overstap geleidelijk plaatsvinden. Begin 21e eeuw hadden we dat afgerond. Toen was het tijd om de achterkant om te zetten naar een internetapplicatie. We maakten dat in .NET, het applicatieframework dat Microsoft had ontwikkeld. Daar rolde de misschien niet zo verrassende naam Progress.NET uit.

Studielink

Tijd voor de volgende stap. Na het registreren van cijfers en het volgen van studenten, ontwikkelden we de inschrijffunctionaliteit. Op hetzelfde moment kwam Studielink op, het landelijke aanmeldsysteem voor studies in het hoger onderwijs. Omdat wij qua ontwikkeling gelijk opliepen, konden we een goede koppeling met Studielink verzekeren. Andere producten hadden een soort adapter nodig, bij ons konden berichten van Studielink rechtstreeks in onze applicatie ingelezen worden, dat was natuurlijk een grote pre.

Eerste SaaS-oplossing

Tegenwoordig zijn SaaS-oplossingen heel normaal, maar eind jaren ‘90 was dat nog redelijk magisch. Maar wij deden het gewoon. Al die studenten die bij ons in de database keken wat hun resultaten waren, waren nietsvermoedend de eerste gebruikers van Software as a Service. Vooral voor de klanten was zo’n abonnementsvorm heel prettig, op het moment dat iets het niet doet, konden ze gewoon bij ons aan de bel trekken: hij doet het niet! Aan ons de twijfelachtige eer om uit te zoeken waar het probleem lag. Was er een serverstoring, een stroomstoring? Wat de oorzaak ook was, wij waren het enige aanspreekpunt en wij moesten het oplossen. Wat ook altijd wel goed is gekomen, wij zijn niet voor een gat te vangen en raken niet zo snel in paniek.

Verkiezingen

In 2000 begonnen we met het organiseren van verkiezingen. Dat was eerst een pilot bij de Rijksuniversiteit Groningen, later werd dat uitgebouwd. Na een initiële integratie in Progress besloten we er een losse applicatie voor te maken, Progress Verkiezingen, die gebruikt wordt voor medezeggenschapsraadverkiezingen binnen het onderwijs en binnen het Universitair Medisch Centrum Groningen.

Van cowboys naar nette kerels

Vroeger waren we wel meer cowboys. Belde iemand ons met een verzoek: kan er op dat scherm een veldje bij, dan pasten we dat real time aan. Dat was natuurlijk leuk ontwikkelen, maar zorgde ook weleens voor wat vragen. Dat is allemaal wat formeler geworden. Als er nu een nieuw veld moet komen, gaat daar een proces aan vooraf, en iedere instelling kan zelf kiezen of en wanneer dat veldje zichtbaar wordt. Alle wensen vanuit instellingen worden nu eerst gefilterd en gestroomlijnd voor ze onze kant op komen. Ik kan me ook nog herinneren dat ik een demo moest geven van elektronische verkiezingen aan het college van bestuur van de Rijksuniversiteit Groningen. Toen ik daar kwam, bleek dat ik geen contact met de server kon maken. Ik ben meteen op de fiets gesprongen en naar het serverhok gereden. Daar bleek een databaseserver een kapot geheugen te hebben. Dat heb ik snel gefikst, en snel op de fiets weer terug om mijn demo te doen. Dat is nu ondenkbaar. Tegenwoordig heb je servicelevelagreements en ga je bellen, als iets het niet doet. Misschien moet je een paar keer bellen, maar op de fiets springen en zelf wat knutselen aan het geheugen is er niet meer bij. Maar ons werk is nog steeds heel divers en breed, en het is nog steeds leuk om bij het hele proces betrokken te zijn, van het vertalen van de wens van de klant tot het ontwikkelen van goed werkende software, met alles wat daarbij hoort.

Meer weten?

Wil je ook graag met ons aan de slag of mogen we in 10 minuten ons systeem aan je uitleggen? Bel of mail ons: 050 - 205 35 30 | info@progressonderwijs.nl

Jan Batteram